بررسی تحمل به تنش خشکی آخر فصل در ژنوتیپ‏ های امیدبخش جو با استفاده از شاخص‏ های حساسیت و تحمل به تنش

تحمل به خشکی 20 ژنوتیپ جو، در دو شرایط آبیاری معمولی و تنش با قطع آبیاری در زمان 50 درصد گل دهی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در دشت ورامین ارزیابی شد. هدف این آزمایش شناسایی ژنوتیپ‏های امیدبخش جو متجمل به تنش خشکی است. در این مطالعه، تأثیرات خشکی بر روی 2 صفت عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته با استفاده از برخی شاخص‏های تحمل و حساسیت به تنش خشکی بررسی ‏شد. شاخص‏های مطالعه شده شامل: شاخص حساسیت به تنش (ssi)، میانگین تولید (mp)، تحمل (tol)، تحمل به تنش  (sti)، میانگین هندسی تولید (gmp)، میانگین هارمونیک تولید (harm)، شاخص عملکرد (yi)، شاخص حساسیت به تنش (ysi) و شاخص پایداری عملکرد (ysi) بودند. شاخص‏ها با استفاده از عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته در شرایط عدم تنش (yp) و تنش (ys) محاسبه شدند. همبستگی مثبت و معناداری بین میانگین عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته (در هر دو شرایط بدون تنش و تنش) با شاخص های sti، yi، mp، harm و gmp مشاهده شد. شاخص های sti، mp، harm، yi و gmp نسبت به شاخص های  ssi، ysi و tol معیار گزینش بهتری را برای عملکرد دانه و وزن خشک کل بوته ارائه کردند. با استفاده از روش رتبه‏بندی بر اساس شاخص های تحمل به تنش، ژنوتیپ‏های 2 و 5 به منزلۀ متحمل‏ترین و ژنوتیپ 1 به منزلۀ حساس‏ترین ژنوتیپ ها نسبت به تنش خشکی شناخته شدند. لاین‏های 9 و 8 با داشتن بیشترین عملکرد دانه، وزن خشک کل بوته و در نهایت عملکرد اقتصادی بالاتر، قابل توصیه برای کشت هستند.